خدایا...
ای که هستی ناظرِ اعمالِ من
گوشه ی چشمی نما بر حالِ من
ای که آگاهی تو بر احوالِ من
کن نگاهی بر من و امثالِ من
...............
یا فاطمة الزّهرا...
یا فاطمه ای علّت خلقِ دو جهان
ای آگهِ از تمامِ پیدا و نهان
از لطف خودت بر دلمان جاری کن
ما را زِ تمامِ غصه هامان بِرَهان
..............
یا رضا...
یا رضا ای تو شَهِ ایران زمین
ای که امیدی به دلهایِ حزین
یک نگاهی بر دلِ زارم نما
حالِ قلبِ خسته ی من را ببین
..............
یا حسین...
جان است حسین و همه جانانه ی اوییم
شمع است حسین و همه پروانه اوییم
گر هست حسین بن علی شافع فطرس
ما را چه غم است؟عبدِ درِ خانه ی اوییم
...............
حضرت عباس...
ماه از رعناییِ عباسِ ما در حیرت است
یوسف کنعان زِ زیباییِ او در حسرت است
در ادب همتا ندارد حضرت عباسِ ما
مردی و مردانگی دارد،خدایِ غیرت است
...............................
یا صاحب الزمان(عج)
"نشسته غم به هوایم ز هجرِ تو آقا
امید بسته ام اکنون به خیرِ تو آقا
اگر چه از بدیِ من دلت پر از درد است
کسی نمانده برایم به غیرِ تو آقا"
............................................
بار الها...
من گنهکار شدم از طمع رحمت تو
زار و بیمار شدم از سبب رفعتِ تو
دستِ من گیر که عمریست فتادم بر خاک
منِ ناچیز کجایم وَ کجا قدرتِ تو
.........................................
حسین جان
جهان بی عشق تو معنا ندارد
و خلقت غیر تو مبنا ندارد
دلِ آواره و سرگشته ی من
به جز هیئت دگر ماوا ندارد
......................
یا ابا عبدالله
در میزنم به سرایت تا به من نظر کنی
بر سینه میزنم که از این دل گذر کنی
تا در زمان مردن و قبر و قیامتم
یک گوشه چشمی به منِ محتضر کنی